Home improvement

Het huis (enzo) zit in de opknapfase: een paar weken terug is de buitenkant geverfd, gisteren is de nieuwe tuindeur erin gezet. Geen overbodige luxe want de vorige schuifpui schoof niet meer. Sterker nog: van buitenaf was er geen beweging in te krijgen en dat maakte het lastig voor de kinderen. Vanaf vandaag normale deuren met geïntegreerde jaloezieën. Dus ook de lelijke lamellen die voor de schuifpui hingen zijn geschiedenis geworden!

Wie hadden we nog meer deze week:

De aircoman: onze airco-unit (1 van de 2) valt volgens hem in de categorie "dinosaurus" maar ja, hij kan het nog makkelijk 10 jaar volhouden.....maar als hij gaat, wordt het met een "bang". Nou maar hopen dat wij dan niet in de buurt staan! Geen vervanging dus, alleen ff onderhoud gaan plegen, tja, voor wie geldt dat niet???

De wasmachineman: ook hij betitelde de wasmachine als "uit het jaar kruik" maar na hem uitgebalanceerd te hebben, zouden de meeste problemen wel opgelost zijn. Echter tijdens één van zijn test-wasjes, stopte het apparaat er helemaal mee. Had de goede man nog nooit meegemaakt. "Gelukkig" kon hij het kapotte onderdeel meteen vervangen. Ik moet toegeven dat hij (de wasmachine) een stuk minder lawaai maakt en niet meer de woonkamer in hopst. We wachten het af.......

De kapper: yap, Jo is weer naar de kapper geweest (katscheng $$$$$ want dat is hier heeeel erg duur!) voor een goede opknapbeurt. Dré moest natuurlijk weer ff wennen maar van iedereen hoor ik dat het er weer pikobello uitziet. De zon had namelijk niet veel goeds voor m'n haar gedaan. Onderkant was overleden en bovenkant was Dolly Parton blond....

De tandarts: ach ja, dat moet ook gebeuren. In plaats van de geplande 10 minuten voor een controle in Nederland, zit je hier altijd een uur. Super: het hele gebit wordt grondig gereinigd en ze zijn heel relaxed. Geen stress dus als we ernaar toe gaan: zelfs niet voor de kinderen....nou ja.....Anouk wel een klein beetje dan!

Verder gaat het hier gewoon weer lekker z'n gangetje. De kids hebben het goed naar hun zin op school. Koen heeft zijn eerste huiswerk zelfs met groot enthousiasme en gemak zitten doen (ik moest even aan het zuurstof) en Anouk wrijft hem met groot plezier in dat zij nog geen huiswerk heeft....het krengetje!Ook hier is het weer koeler aan het worden. Overdag zo'n 23 tot 25 Gr C. en 's nachts slechts 10 Gr C. Das best fris! Maar wel een heerlijk zonnetje erbij. Kortom: ideaal weer! We blijven BBQen.

Dré is hard aan het trainen voor zijn marathon van Philadelphia: op zondag 18 november wordt deze gelopen. Slechts zo'n 42 km en 195 m! In de week ervoor ben ik trouwens nog een aantal dagen (=week) in Nederland. Ik ga met een paar (Martinair) vriendinnetjes een weekendje weg. Een jaarlijks terugkerend event dat ik helaas vorig jaar heb moeten missen maar dit keer ben ik er weer bij. Altijd errug gezellig!

De eerste schooldag

Hij zit erop: de eerste schooldag!
Dinsdag 4 september was de 1e schooldag weer (na bijna 3 maanden vakantie voor de kids....) en wat hadden we er allemaal zin in! Niet alleen Koen maar ook Anouk gaat nu naar de Washington International School. Koen zit nu in 3rd Grade (=groep 5) en Anouk in 1st Grade (=groep 3); echt aan de bak nu! 's Morgens op school natuurlijk ff een kleine chaos want alle ouders waren zo'n beetje wel binnen in het gebouw en het was voor iedereen weer even bekijken naar welk lokaal ze toe moesten. Deze 1e week staat voornamelijk in het teken van elkaar leren kennen en weten voor welke les je in welk lokaal moet zijn. In tegenstelling tot Nederland verplaatsen de kinderen zich regelmatig van het ene lokaal naar het andere: Art, IT, PE, Engels, Nederlands, Spaans, Frans, Drama; het wordt allemaal door verschillende leraren in verschillende lokalen gegeven. Bijna net zoals op de Middelbare school dus. Voor Koen ondertussen gesneden koek, Anoukje wordt op sleeptouw meegenomen!
Ze hadden het gelukkig alle 2 enorm naar hun zin gehad op deze eerste dag. Koen zag z'n oude vriendjes weer (en heeft dus vandaag alweer z'n 1e speelafspraak en over 2 weken z'n 1e kinderfeestje) en Anouk was gelukkig ook op haar gemak. Een stuk makkelijker voor haar dan dat het voor Koen vorig jaar was: ze spreekt, leest en schrijft ondertussen Engels. En dus kon ze een nieuw Nederlands kindje bij haar in de klas weer helpen. Dit jongetje Meriç spreekt nog geen woord Engels maar wij weten uit ervaring dat dat helemaal goed komt!
Verder ben ik een nieuw bedrijfje begonnen: de McLean Carpool Company.
We hadden al een carpool met de Luchtmacht gezinnen (we wonen allemaal in dezelfde wijk of straat) maar kregen van andere gezinnen uit Mclean het verzoek of we een grotere carpool konden maken. En dat is dus gebeurd: ik ben weer als vanouds (Martinair) mensen aan het plannen. Nu niet bij vliegtuigen maar in vans (ofwel "de bus"). En da's nog niet zo'n lullig schemaatje geworden ook. Op dit moment plan ik 10 kinderen in ochtend- en middagploegen bij verschillende carpoolmoeders in verschillende samenstellingen met verschillende op- en afzetpunten....snap je 'm nog? En nog geen dag onderweg of ik heb alweer nieuwe aanvragen binnen van andere gezinnen.....waahhh!! Misschien toch eens kijken of we niet een schoolbus kunnen gaan regelen; zo'n mooie gele!