Op vrijdagmorgen vertrokken en rond een uur of half drie aangekomen bij de ouders van Monica waar we mochten logeren. Zij wonen in Long Branch, New Jersey en hebben daar een geweldig huis aan het strand. Nog voor 6 uur 's middags ('s avonds???) zaten we al aan de Cosmo's http://www.drinkalizer.com/drinks/cosmopolitan.php die Mo's moeder brilliant kan mixen (= cocktail) maar waar we dan ook meteen een beetje "tipsy" van werden. Gelukkig hadden ze in het restaurant waar we uit eten gingen ook nog de nodige heerlijke cocktails op de kaart staan en dus werd het ietsje meer dan "tipsy". Als kleine meisjes hadden we de grootste lol om een servet die Sandra CONTINUE kwijt was (ja daar moet je bij geweest zijn om het leuk te vinden). Die cocktails zijn Monica in ieder geval duur komen te staan. De volgende morgen hoorden we alleen maar: "aaahhh.......ooooooohhhh....uuuuhh....m'n hoofd....." uit haar richting komen. Jawel: hondsberoerd was ze! Dat kon niet alleen de alcohol zijn, neeeehh, dat moest een combinatie met griep zijn......TUURLIJK! Besloten werd (in ieders voordeel) om in ieder geval niet met de boot over te varen naar NYC; het werd een treinrit van 1 1/2 uur. Tijdens de rit kwam Mo weer onder de levenden en konden we, na een tussenstop bij de grote gele M, gaan genieten van de musical. dat was echt de kortste griep ooit!!! De musical werd in een redelijk klein rood pluche theatert http://brooksatkinsontheater.com/opgevoerd en natuurlijk swingden en zongen we mee met alle liedjes. Na heerlijk gegeten te hebben in Little Italy zijn we weer retour Long Branch gegaan met de trein.......anderhalf uur.....of had ik dat al gezegd?
De volgende dag zijn we wel met de boot naar NYC gegaan. Bitterkoud (wind vanuit het Arctisc

Na een kort bezoek aan de grote M&M winkel op Times Square hebben we de taxi gepakt en zijn we weer richting Pier 11 gegaan om met de boot terug te gaan naar New Jersey. Deze boottocht duurde maar een half uurtje (denk aan trein....) maar dat had ook wel een beetje met de harde wind te maken. Het was een "bumpy ride" zoals de kapitein aangaf en de opmerkingen van Natalie en mij over de Titanic en hoe snel je wel niet onderkoeld zou zijn in dit water, werden niet gewaardeerd door Monica...... Nadat we ons enigszins thuis hadden opgewarmd (tot op het bot verkleumd) hebben we Mo's ouders getrakteerd op een etentje bij de Japanner. Heerlijk maar wel op z'n Amerikaans: soepie nog niet op of salade stond al klaar, kok ondertussen aan het gooien met materiaal (eieren, messen, veeeeeeel knoflook), vleesje erop, visje er meteen naast, hup snel nasi op bord en o ja dan ook maar meteen de bami er achteraan. En nog voordat we enigszins op weg waren om ons bord leeg te krijgen, en dat is best een uitdaging met stokjes, werd er al gevraagd of we nog ijs wilden....nee, doet u ons maar een onsje zuurstof.......om ff bij te komen.......en dus na een uur en een kwartier stonden we weer buiten . Heerlijk gegeten maar wel een beetje snel!
Op maandag (was hier Martin Luther King day en dus vrij van werk en school) zijn we na een uitgebreid ontbijt thuis weer richting DC vertrokken. Voor foto's kijk naar: http://picasaweb.google.nl/natalievan.egmond/NewYorkCity Ik sta er ook eindelijk een paar keer op; jippie!
Ennuh, onze mannen, die met de kids thuis waren hebben zich ook prima vermaakt! Om een idee te krijgen: ballet, zwemmen, voetbal- en basketbaltrainingen, kinderfeestjes, nieuwjaarsborrel, boodschappen doen, beetje sporten, naar de vismarkt in DC, culinair koken met z'n allen en wasjes draaien: allemaal ingrediënten voor een succesvol weekend.....toch??
Bedankt mannen! Zonder jullie hadden wij niet zo'n geweldig leuk en gezellig weekend in NYC met de meisjes gehad. Voor herhaling vatbaar vonden wij: volgende bestemming wordt Tucson Arizona. Hebben de ouders van Mo ook een huis :-)) Hihihi!