dinsdag 22 januari 2008

Vet!

Ofwel beter bekend als: GREASE! Afgelopen weekend ben ik met de meisjes (Monica, Sandra en Natalie) naar New York geweest om de musical Grease te zien op Broadway. Uiteraard was dat niet de enige reden: ook wilden we graag de stad bezoeken en een heeeel klein beetje shoppen :-)
Op vrijdagmorgen vertrokken en rond een uur of half drie aangekomen bij de ouders van Monica waar we mochten logeren. Zij wonen in Long Branch, New Jersey en hebben daar een geweldig huis aan het strand. Nog voor 6 uur 's middags ('s avonds???) zaten we al aan de Cosmo's http://www.drinkalizer.com/drinks/cosmopolitan.php die Mo's moeder brilliant kan mixen (= cocktail) maar waar we dan ook meteen een beetje "tipsy" van werden. Gelukkig hadden ze in het restaurant waar we uit eten gingen ook nog de nodige heerlijke cocktails op de kaart staan en dus werd het ietsje meer dan "tipsy". Als kleine meisjes hadden we de grootste lol om een servet die Sandra CONTINUE kwijt was (ja daar moet je bij geweest zijn om het leuk te vinden). Die cocktails zijn Monica in ieder geval duur komen te staan. De volgende morgen hoorden we alleen maar: "aaahhh.......ooooooohhhh....uuuuhh....m'n hoofd....." uit haar richting komen. Jawel: hondsberoerd was ze! Dat kon niet alleen de alcohol zijn, neeeehh, dat moest een combinatie met griep zijn......TUURLIJK! Besloten werd (in ieders voordeel) om in ieder geval niet met de boot over te varen naar NYC; het werd een treinrit van 1 1/2 uur. Tijdens de rit kwam Mo weer onder de levenden en konden we, na een tussenstop bij de grote gele M, gaan genieten van de musical. dat was echt de kortste griep ooit!!! De musical werd in een redelijk klein rood pluche theatert http://brooksatkinsontheater.com/opgevoerd en natuurlijk swingden en zongen we mee met alle liedjes. Na heerlijk gegeten te hebben in Little Italy zijn we weer retour Long Branch gegaan met de trein.......anderhalf uur.....of had ik dat al gezegd?
De volgende dag zijn we wel met de boot naar NYC gegaan. Bitterkoud (wind vanuit het Arctisch gebied...brrrr) dus de grote geleende bontmuts werd opgezet, super! Na aankomst in Manhattan zijn we richting Ground Zero gelopen (tja, en de 1e de beste Starbucks werd hierbij niet overgeslagen). Het blijft impressive om daar te staan. Het idee dat daar die 2 enorm grote torens hebben gestaan, dat daar al die paniek is geweest, dat is niet voor te stellen.
Na een kort bezoek aan de grote M&M winkel op Times Square hebben we de taxi gepakt en zijn we weer richting Pier 11 gegaan om met de boot terug te gaan naar New Jersey. Deze boottocht duurde maar een half uurtje (denk aan trein....) maar dat had ook wel een beetje met de harde wind te maken. Het was een "bumpy ride" zoals de kapitein aangaf en de opmerkingen van Natalie en mij over de Titanic en hoe snel je wel niet onderkoeld zou zijn in dit water, werden niet gewaardeerd door Monica...... Nadat we ons enigszins thuis hadden opgewarmd (tot op het bot verkleumd) hebben we Mo's ouders getrakteerd op een etentje bij de Japanner. Heerlijk maar wel op z'n Amerikaans: soepie nog niet op of salade stond al klaar, kok ondertussen aan het gooien met materiaal (eieren, messen, veeeeeeel knoflook), vleesje erop, visje er meteen naast, hup snel nasi op bord en o ja dan ook maar meteen de bami er achteraan. En nog voordat we enigszins op weg waren om ons bord leeg te krijgen, en dat is best een uitdaging met stokjes, werd er al gevraagd of we nog ijs wilden....nee, doet u ons maar een onsje zuurstof.......om ff bij te komen.......en dus na een uur en een kwartier stonden we weer buiten . Heerlijk gegeten maar wel een beetje snel!
Op maandag (was hier Martin Luther King day en dus vrij van werk en school) zijn we na een uitgebreid ontbijt thuis weer richting DC vertrokken. Voor foto's kijk naar: http://picasaweb.google.nl/natalievan.egmond/NewYorkCity Ik sta er ook eindelijk een paar keer op; jippie!
Ennuh, onze mannen, die met de kids thuis waren hebben zich ook prima vermaakt! Om een idee te krijgen: ballet, zwemmen, voetbal- en basketbaltrainingen, kinderfeestjes, nieuwjaarsborrel, boodschappen doen, beetje sporten, naar de vismarkt in DC, culinair koken met z'n allen en wasjes draaien: allemaal ingrediënten voor een succesvol weekend.....toch??

Bedankt mannen! Zonder jullie hadden wij niet zo'n geweldig leuk en gezellig weekend in NYC met de meisjes gehad. Voor herhaling vatbaar vonden wij: volgende bestemming wordt Tucson Arizona. Hebben de ouders van Mo ook een huis :-)) Hihihi!

zondag 13 januari 2008

Mankejootje

Deze week hebben we het even rustig aan gedaan. Nou ja, niet helemaal vrijwillig natuurlijk met dat enkeltje.....Ik heb 2 dagen met krukken gelopen en besloot dat dat meer dan genoeg was. Nu loop ik ook sinds 2 dagen niet meer in m'n enkelbrace. Ondertussen heeft die enkel nu alle kleuren van de regenboog en aan het einde van een dagje hard in huis werken (sorry...werd een beetje gek van nietsdoen....) krijg ik wat protest van onderaf. Beetje ijs erop en klaar is Mankejootje weer.
Dré hebben we niet veel gezien: vanaf maandag t/m donderdag in Fort Worth Texas gezeten en is vervolgens zaterdag weer vertrokken naar Nederland voor een aantal dagen. En dat gaat de komende periode nog veel vaker gebeuren is mij ingefluisterd.
Voor komende zomer zijn de plannen ook al op papier gezet: ik kom weer 3 weken naar Nederland met de kids, vanaf de 3e week juli krijgen we (als het goed is) Yoc Lan, Emile en Eveline op visite en op vrijdag 1 augustus vliegen Bart en Linda met kids weer in. Daar gaan we 3 weken mee naar de West-kust van de US.


Hollywood, here we come!

vrijdag 4 januari 2008

GIPSJES GO USA......

Deze titel stelde onze goede vriend Gerbe en persoonlijke 911 (oftewel 112 in Nederland) voor onze blog toen hij mij uit de garage moest tillen.......we hebben er smakelijk om gelachen!
Het verhaal
Ik miste gisteren een trede van het ieniemienie trappetje naar de garage toe. Nam een duikvlucht, belandde tussen auto en muur, klapte dubbel met m'n enkel en moest vervolgens naar adem snakken om nog iets uit te kunnen kramen. Na een "help, help, help" en "auw, auw, auw" kwamen de kinderen naar me toegesneld om te kijken waar dat gekerm nou eigenlijk vandaan kwam. Gelukkig was de telefoon voor de kinderen binnen handbereik en kon ik m'n favoriete buurman Gerbe om hulp vragen. Mijn geluk dat hij thuis was met de Verhaaf-meiden vanwege winterbreak..... Toen ik ook nog Dré probeerde te bellen, ging m'n lampje uit en viel ik flauw. Omdat ik het voelde aankomen, had ik de kids al gewaarschuwd hiervoor en gezegd dat ze daar niet van moesten schrikken. Toen ik bijkwam, was Gerbe net gearriveerd en dacht mij aan te treffen op de bank. Helaas, daar zag hij 2 voetjes liggen in de garage die vast zaten aan Jo die zo transparant was geworden als water! Afijn, toen Dré gebeld en ben ik nadat ik weer een beetje op temperatuur was gekomen en m'n maag niet meer omdraaide, naar de eerste hulp gebracht. Daar zijn natuurlijk foto's gemaakt en bleek dat er gelukkig niets gebroken was. Alleen had m'n enkelband een flinke knauw gekregen. En dus zit ik nu in een enkelbrace en ben ik wederom de gelukkige eigenaar van een paar krukken! Alleen dit keer voor een paar weekjes. Conclusie: het is veiliger om op wintersport te gaan dan naar de garage te lopen!!!

woensdag 2 januari 2008

Happy 2008!

Het jaar 2007 hebben we mooi afgesloten met een top wintersportvakantie: een echte White Xmas in goed gezelschap, lekker eten en een knapperend vuurtje op de achtergrond. Alle dagen heerlijk kunnen skieën (voor mij voor het eerst na de heup-operatie) of snowboarden (en gelukkig niemand in het gips dit keer!). De kids hebben 4 dagen les gehad en de 5e dag zijn we samen met hen gaan touren over de verschillende pistes. Nou dat was nog best soms doorpoten met Koen: hij vindt het geweldig om hard al springend over heuveltjes te gaan die het liefste nog via een klein bospaadje te vinden zijn. Anouk daarentegen is wat voorzichtiger maar zeer zeker van haar zaak en komt keurig bochtjes draaiend van de piste af. Dit in tegenstelling tot de 1e dag op de skies: er was helaas geen klasje beschikbaar en dus besloten we zelf de kids mee naar boven te nemen (dom, dom, dom). Ze hadden tenslotte al eens les gehad.......Die 1e afdaling heeft ons 2 uur gekost met als resultaat: kids in tranen en ouders gefrustreerd, Alle techniek die ze al eens hadden geleerd was verdwenen als sneeuw voor de zon. En alle wijze raad van paps en mams werd natuurlijk in de wind geslagen. Echt HEEEEEL leuk....not...... Gelukkig wilden ze de volgende dag nog wel steeds naar hun ski-klasjes toe.

Afgezien van blauwe plekken (Monica), vingers tussen autodeuren (Bart), gekneusde pols (Marcel gleed uit met z'n ski-schoenen), voorhoofdholtsontsteking (Gerbe), stijve knieën (Jo) en als zeehonden proestende kids (alle Verhaafmeiden) zijn we er redelijk ongedeerd vanaf gekomen! In ieder geval niets wat een goede grok, paracetaholletje of een bakje met ijskoud water niet kon oplossen.

We hadden 2 jarigen in het gezelschap: Natalie op 2e kerstdag en Dré op de 30e december. Beide zijn behoorlijk in het zonnetje gezet met cadeaus en gezang........dat laatste tot vervelends toe :-)

Zowel heen- als terugreis (een rit van zo'n 8+ uur afhankelijk van files en gereden snelheid!!!!) is bij iedereen vlekkeloos gelopen. Home sweet home!

En omdat we elkaar nog lange niet zat waren, hebben we Oud en Nieuw ook nog maar samen gevierd. Werd een erg gezellig feest met oliebollen, erwtensoep, sigaren, champagne, muziek en wild gedans! Om 12 uur helaas geen vuurwerk; sterker nog.....je kon een speld horen vallen op straat! Zijn we zelf maar voor lawaai gaan zorgen door " Het is stil aan de overkant, 't is stil aan de overkant!" te gaan zingen. Heel asociaal eigenlijk maar wat hadden we een lol!
We willen al onze trouwe lezers een heel voorspoedig, gezond en succesvol 2008 toewensen.

Happy Newyear!