Oooooh Hoooo Hoooo Hoooo!

Ooooh en poef! Hello December!😳 En eigenlijk zijn we vanaf oktober al heel druk bezig met wat hier The Holidays zijn: Halloween, Thanksgiving, Christmas en New Years Eve.
En ja....voordat Sinterklaas Nederland weer uit is, is bij ons de Kerstboom er al in. Overal worden de verlichte Kerstbomen onthuld en zijn de Kerstliedjes niet meer weg te denken. We doen er graag aan mee onder het genot natuurlijk van een Starbucks Hot Peppermint Mocha. Hooo Hooo Hooo!


We zijn begonnen met een heuse pumpkin carve party. We waren uitgenodigd bij een van de Amerikaanse collega's vanuit het F-35 programma. En daar waar iedereen ontzettend zijn best deed om een mooie pompoen te maken, hebben André en ik ons vooral gericht op de hapjes en drankjes (uh....het nuttigen ervan wel te verstaan). Wij hadden geen "kids" bij ons en hebben het creatieve deel dit keer aan de rest overgelaten. En iedereen kon ook met recht trots zijn op het resultaat. Een paar mooie juweeltjes ertussen!

Halloween was de volgende uitdaging: outfit gevonden (Jo als Queen of Harts, Dré als ScoobyDoo (omdat het feest bij Shaggy (call sign) was) en Koen als zijn Handsome self 😉 ) en met plezier gedragen. Godzijgedank dit keer geen op-de-rand-van-kinky-outfit in tegenstelling tot ons laatste Halloween feestje hier in de States. En ja....we hebben altijd die foto's nog . Als je goed zoekt, kun je ze nog vinden op deze blog🙈. 
Verwelkomd met heerlijke bubbels en een heus "red carpet" moment met foto's. Super leuk dat ook echt bijna iedereen zich in een Halloween outfit had gehesen. Kids groot en klein door het dolle heen door de spooky basement en alle vormen van suiker. Komkommertjes en tomaatjes werden over het hoofd gezien hahaha! Catering was potluck style, dat wil zeggen dat iedereen iets meeneemt. En natuurlijk het Halloween thema: de "Severed toes in bandages" recept  en "Scary eggs" recept waren niet alleen erg leuk om te maken, maar smaakten ook nog eens prima 😜 .


Tussen al dit feesten door, wordt er heus nog wel hard gewerkt: niet alleen op kantoor maar zeker ook thuis want OMG....al die bomen....met al die blaadjes....arrghhhh! Prachtig gezicht, dat wel maar een enorme klus om het weg te werken. Voor de mannen dan....de meisjes houden zich afzijdig ;-)

Een jaarlijks terugkerend ritueel is de feestverlichting buiten aan het huis. Maakt niet uit in welk land of welke straat: ijspegels it is! En omdat dit huis nog ff iets hoger is dan de Nederlandse ladder lang was, hebben we via Craigslist (soort Marktplaats) maar meteen een nieuwe lange ladder aangeschaft. Bleek bijna hageltje nieuw te zijn overigens. En dus, André de ladder op! Ging best soepel (zei ik die binnen stond 😇 ) alleen hadden we net ff paar lampjes te weinig. Dussssss......naar de winkel toe en meteen ook nog een "bijna" hopsend hert met slede gekocht. Gewoon omdat het kon. And we love it!

Ondertussen is Koen begonnen met rijden: hij krijgt voornamelijk van ons les en een aantal keer via een rijschool. Streven en verwachting is dat hij in de 1e week van januari zijn rijbewijs in tha pocket heeft en er vervolgens vandoor zal gaan met onze VW Jetta. Niet slecht natuurlijk voor een 1e auto om mee te rijden. Heeft 2 consequenties: TaxiJo zegt HoHoHo! En tegelijkertijd de aanschaf van een 3e (!) auto. The FUN car 🚗  en dus stellen we jullie graag voor aan CabriJo: een VW Beetle uit 2013. Ik zou bijna zeggen: laat die zon maar te voorschjn komen maar die schijnt hier bijna al iedere dag! #hoefijnisdat

Na de lampjes aan de buitenkant hebben we ook de boel aan de binnenkant in kerstsfeer gebracht: 2 bomen (eentje boven in de livingroom + eentje beneden in de basement in de youth cave). Jahaaa, inderdaad zwaar overdreven alhoewel we ook hier een collega hebben zitten die er 6 heeft staan 😱 (just saying....). Dit jaar niet de tijd gehad of genomen om een boom zelf om te hakken op een Tree Farm. Volgend jaar zeker: super leuk om te doen en soms ook wel uitdagend. Gaat namelijk net zoals shoppen met DE vrouw: "Ja, ik denk dat deze het wordt maar we kijken toch nog even verder" om vervolgens weer naarstig op zoek te gaan naar DIE 1e boom (want waar stond hij ook alweer tussen die 1000 andere bomen????). Mwah je kunt je voorstellen dat kan leiden tot wat gezucht en gesteun en hier en daar een "Serieus?" of een "You gotta be kidding!" Ik verheug me nu al op volgend jaar!


Thanksgiving Wat is dat eigenlijk? is uitgebreid gevierd met maar liefst 2 diners. Beiden erg gezellig maar verschillend in grootte. Het laatste diner was met 37 personen bij een collega thuis. Het huis prachtig versierd aan binnen- en buitenkant en een keuken vol met eten. Ook hier een joint effort: iedereen nam wat mee wat resulteerde in een heerlijk uitgebreid buffet.


Jo mocht de kalkoen (lees: kalkoenen) maken en dus stond ik zo'n 4 uur lang 2 enorme kalkoenen ieder kwartier te bedruipen. Gelukkig niet voor niets: crispy aan de buitenkant & mals van binnen. "Turkey Goble Goble...what else?" zou George Clooney zeggen.

Op 6 december worden traditioneel de Jeneverkruizen Onderscheidingen uitgereikt. Ook hier in Washington DC. De Defensie Attaché (DEFAT) hield een formeel praatje, reikte de kruizen en een fles jenever uit aan de officieren waarna we vervolgens gezellig aan de borrel gingen en werden getrakteerd op "blauwe hap" ofwel een Indonesische maaltijd.

Ondertussen werd ik vanuit Nederland door mijn oud-collega's van het Programmabureau Co-locatie CivMil Schiphol bijgepraat over een stukje geschiedenis dat in de Nederlandse luchtvaart wordt geschreven: de co-locatie van Luchtverkeersleiding KLu en Luchtverkeersleiding Nederland. Voor mij een wereldbaan met een topteam binnen een heel bijzonder programma!

En daar sluit ik dan ook graag mee af.......#happythoughts

Cleared to Join

“Cleared to join” :Toestemming voor het vormen van een formatie van twee initieel afzonderlijke vluchten. 

Ik kan de afgelopen weken niet anders omschrijven. Deze term komt niet zomaar uit de lucht vallen: het stond (en staat) centraal in mijn vorige functie binnen het Programmabureau Co-locatie CivMil Schiphol. De management samenvatting: Luchtverkeersleiding Nederland (LVNL) en Luchtverkeersleiding Defensie (AOCS NM) gaan onder 1 dak samenwerken @ Schiphol FB pagina Co-locatie CivMil Schiphol. Binnen dit enorme programma heb ik ruim 2,5 jaar met heel veel plezier gewerkt. En het was dan ook voor HET grote feest #ditwiljenietmissen op 6 oktober in Studio's Aalsmeer (waar we bijna een jaar mee druk zijn geweest om te organiseren) dat ik richting Nederland ben vertrokken. En wat een Cleared To Join feest is het geworden! Een super optreden van het Luchtmacht orkest en vervolgens ouderwets de hele avond op de dansvloer op de beats van de DJ's Victor en Rolf. Ontzettend leuk om mijn hele team en alle verraste collega's van LVNL en KLu weer te zien. Dubbel & Dwars waard :-)

Normaal gesproken zou ik na een paar dagen alweer terug zijn gevlogen naar huis maar aangezien Anouk's vriend Max bij ons de Herfstvakantie kwam doorbrengen, was het niet meer dan logisch om een paar dagen extra in Nederland te blijven en samen met hem richting DC te vliegen. De "extra" dagen in Nederland werden gevuld met familie en vriendenbezoekjes, een vroeg ontbijtje met "mijn" PB team, gezellige lunches en talloze etentjes. Met de koffer achter in de VW UP de hele week op pad voor logeerpartijtjes bij dierbare vriendjes & vriendinnetjes. Eindigend bij de ouders de koffer herpakt en opgevuld met oude kaas, broodmix en Verkade chocolade. How Dutch can you get?

En toen.....op naar DC....met Max!! Het waren 59 lange dagen voor onze Anouk. Iedere dag werd trouw op de kalender afgestreept. En zoals te verwachten was het weerzien op de luchthaven emotioneel. Niet alleen voor Anouk & Max maar ook voor omstanders die duidelijk door hadden dat dit weerzien een bijzondere was. Veel vertederde gezichten om ons heen......
Heerlijk om weer naar huis te gaan; ook al zijn we nog maar 2 maanden weg uit Nederland, ons thuis is in de VS. Fijn om het gezin bij elkaar te hebben in ons eigen White House.

Voor Max de 1e keer in de VS dus er was genoeg om hem te laten zien. Een hele dag in NYC doorgebracht (ff op en neer, is maar 4 uurtjes rijden😅 ), sightseeing in Washington DC, shoppen in Tysons Corner en de outlets in Leesburg, uit eten bij de Cheesecake Factory & TGIF, hiken @ Billy Goat trail Great Falls Billy Goat trail MD, maar ook gewoon heerlijk chillen bij ons thuis. Een hele week gevuld met leuke dingen en heerlijk weer. We hebben met z'n allen genoten! And we got the pics to prove it ;-)

En dan weer terug naar alle dag: Max terug in Nederland, Anouk weer naar school. Een nieuw afscheid genomen, een nieuwe telling van de kalender gestart. Koen ondertussen een serieuze start gemaakt met het behalen van zijn rijbewijs (Learners permit in the pocket, wiehooo) en de sociale kalender flink gevuld met afspraken. Allemaal leuke dingen:
-> Halloween (uh ja......kostuumpje gescoord en dit keer zeer descent 😇  in tegenstelling tot ons laatste Halloween feestje);
-> Pumpkins carven (uh ja.......creatief met pompoen);
-> Thanksgiving dinner met collega's (uh neeeee....dit keer zonder de appelmoes #jemoeterbijzijngeweest #kliekeboe 😂 );
-> Naar het optreden van Afro Freeking Jack @ DC!

Dus ja....uh ja......

Home Sweet Home

De afgelopen week is een aantal keer aan ons gevraagd of we al een beetje gewend zijn. En toen realiseerde ik me dat we hier nog geen 4 weken zijn en alles (voor mij in ieder geval) al zo gewoon aanvoelt. Op zich natuurlijk wel logisch: de meubels en mijn auto zijn 1 week na aankomst in de States afgeleverd bij ons huis. Als een razende ging een team van verhuizers zeer voortvarend te werk en waren we in ongeveer anderhalve dag voor het grootste gedeelte uitgepakt (ja....dus ook de dozen). Uiteraard hadden we ook dit keer weer een berg met dozen waarvan we niet meteen konden bepalen in welke ruimte ze moesten worden gezet of in welke kasten. En dus zijn we nu gefaseerd dat restant aan het uitpakken. Grappig dat je na ongeveer 2 maanden serieus bent vergeten welke spullen je allemaal hebt. Je kunt je dan natuurlijk terecht de vraag stellen of je het wel allemaal nodig dus hebt...maar dat terzijde ;-). Binnen een aantal dagen was het lege huis gevuld met onze spulletjes en konden we het weer Home Sweet Home noemen. De 1e weer zelf gekookte maaltijd smaakte heerlijk!

Super trots zijn we op onze kids Koen & Anouk: wat een toppers! De 1e dagen waren natuurlijk erg pittig. Alles is nieuw: omgeving, school, studenten, leraren, professoren en voor Anouk ook nog eens de kleding: Business Casual in het IB programma. Dat betekent geen jeans en sneakers. Dat betekende overigens dus ook emergency shopping met het meisje. Koe bij de horens gevat en meteen maar 3 paar schoenen tegelijkertijd gekocht (a girl has to have options!) @DSW a.k.a. Shoe Heaven. En hoewel de kids uiteraard Nederland nog altijd missen met alle vriendjes, vriendinnetjes & familie kan ik zeggen dat ook zij al een ritme hebben gevonden. Anouk heeft al verschillende dates met the girls gehad: shoppen in Georgetown Georgetown Washington DC, girls movie night & een gezellig avondje eten bij ons thuis. Wat een ontzettend leuk groepje met meiden!

Afgelopen week was op de BISW een bijzondere: we waren in het lokale nieuws a.g.v. een steekpartij op school. Bizar en ineens zo dichtbij. Een tragedie voor 2 families. Artikel Washington Post
Tot onze grote verbazing was Anouk (het blondje met de roze tas) en een aantal van haar Nederlandse medestudenten continue op zo'n 4 nieuwszenders te zien.
Het meisje, de dader (dochter van een Duitse diplomaat) "geniet" diplomatieke onschendbaarheid en zal zeker niet terug keren op school. Met het jongetje gaat het gelukkig fysiek goed; na een aantal dagen was hij alweer op school.

En dan onze bink Koen: we moeten ff wennen aan zijn gedisciplineerdheid 😮  m.b.t. de studie. Huiswerk wordt gemaakt (resultaten tellen namelijk mee) en wanneer zijn college mates hier zijn, gaan alle laptops open en liggen de studieboeken ernaast en wordt er dus daadwerkelijk gestudeerd! Wauw! Moet ook wel want Koen heeft slechts 4 jaar om zijn bachelor te halen. That's it: 2021 keren we terug naar Nederland.

En DE man en ik: we hebben een extra set of wheels gekocht DE Ford Explorer. Een mooie stoere 4WD van bijna 10 jaar oud die zeker niet zuinig rijdt (maar goed, de benzineprijzen zijn hier wel ff anders dus dan kan het.....toch???) maar wel de heuvelachtige wegen en de wat extremere weersomstandigheden aan kan.

Ondertussen is André druk in zijn nieuwe functie en ben ik druk met al het andere. Zolang Koen nog niet zijn rijbewijs heeft, rijdt taxi Jo een aantal keren per dag op en neer naar college. Tijdens mijn wandelingen met de hond verken ik de buurt. Mwah......niet slecht.......er rijdt hier continue een Security auto rond. I wonder why?

Samen met Newbie Diana @ Pentagon

De 1e formaliteiten vanuit het werk zijn een feit: het bijwonen van de Armed Forced Day receptie @ NL Ambassade en de volgende dag deelnemen aan een dagvullend programma met een bezoek aan het nieuwe National Museum African American History and Culture https://nmaahc.si.edu/
en een rondleiding op het Pentagon. Het was meteen een dag van kennen en leren kennen: m'n lieve vriendin Nicole was een aantal dagen in DC en sloot aan bij ons ochtendprogramma. Daarnaast ook weer een aantal leuke nieuwe mensen leren kennen. Gezellige borrels en etentjes in het vooruitzicht dus ;-)

Foto uit bericht CdS

Naast alle mooie gezellige en bijzondere momenten in onze nieuwe woonomgeving, zijn we natuurlijk onder de indruk van al het natuurgeweld de afgelopen weken. De orkanen die niet alleen Amerika hebben geteisterd maar ook het Caribisch gebied zijn hier onafgebroken in het nieuws en worden op de voet gevolgd door alle tv zenders. Gelukkig zijn onze vrienden met hun 2 dochtertjes (en honden) op Sint Maarten veilig. Het opruimen en opbouwen van alle puinhoop zal nog wel even duren. Mooi om te zien dat we daar als Nederland bij betrokken zijn. Of het nu om het sturen van hulpgoederen met de KDC10, C130 of C17 van Defensie gaat of een B747 van Martinair/KLM.

                             We staan en stonden er.....
                       Ongeacht de kleur van ons hart....

Geland......

Na ons huis in Den Haag te hebben opgeleverd op 17 juli, we voor een prachtige rondreis in Indonesië & Bali zijn vertrokken op 19 juli, zijn we na aankomt in Nederland op 9 augustus, op 16 augustus vertrokken voor ons grote avontuur in de VS. Lekkah strak gepland kunnen we zeggen! 💪

Saying goodbye was hard; dat verandert nooit. Afgezien van de vertraging van ruim 2 uur (en dat was dus wel ff pittig voor onze hond Lotje die in de kennel onderin zat) hebben we een hele rustige vlucht naar Washington Dulles Airport gehad. De KLM crew a/b van deze vlucht heeft ons werkelijk enorm verwend en ik was bijzonder verrast door een cadeautje dat aan mij werd gegeven door een "oud" collega van KLM. Hoe leuk!
Bij aankomst werden we verwelkomd door een hele delegatie Nederlandse collega's. Leuk om meteen iedereen de hand te kunnen schudden. En afgelopen zondag stond de 1e Back to School party alweer gepland voor de Nederlanders die kinderen hebben op de British International School. Een mooie gelegenheid om kennis te maken met iedereen (ouders & kids) voordat school begint.

De afgelopen 1e dagen hier in McLean zijn we razend druk geweest: Koen moest nog toelatingsexamens doen voor College en is (uiteraard) met vlag & wimpel geslaagd. Dan volgt het kiezen van het juiste vakkenpakket en het inschrijven voor classes. Geen sinecure want das toch echt wel ff anders dan in Nederland. Maar goed: het 1e semester is gelukt. Tik in the box!
Met Anouk hebben we de 1e afspraak op school gehad met het hoofd van de IB afdeling. Een echte Brit vol met energie & humor en bovendien onder de indruk van Anouk's vakkenpakket keuze. Komt ook omdat hij docent is van het vak Design Technology (DT) dat Anouk heeft gekozen. We zijn heel benieuwd natuurlijk hoe het haar gaat bevallen. Aan de klasgrootte kan het niet liggen. Sommige vakken (zoals DT) hebben soms maar 3 leerlingen 😮.

En vanaf vandaag lijkt het echte leven weer te gaan beginnen: DE man is naar het werk, DE kids naar school. Gisteren hebben we gehoord dat de container met de huisraad woensdag 23 augustus wordt afgeleverd en de container met DE auto (ik heb mijn Amerikaanse VW weer mee terug genomen) een dag later. Dat wil zeggen dat ik vandaag mij ga focussen op het schoonmaken van ons huis. Iemand zei van de week tegen me dat ik daar ook "people" voor kan inhuren. Ik heb toen meteen uitgelegd dat het schoonmaken van het nieuwe huis een soort proces is......van kennis maken. Zo was het schoonmaken van ons huis in Nederland voor de oplevering aan de nieuwe eigenaars ook een proces....van afscheid nemen. Ik weet dat in ieder geval 1 goed vriendinnetje van me (ik noem geen namen maar ze heeft ook hier in McLean gewoond 😆) me voor gek verklaard. If you've got people you gotta use them hahahaha!

Ik hoop de komende periode meer frequente updates van de blog te kunnen geven inclusief foto's. Ietsiebietsie te druk nog nu 😬.

FYI we hebben allemaal nieuwe mobiele nummers gekregen (inclusief 4 nieuwe iPhones 7 #happy). Mocht je onze nummers niet hebben, stuur mij een PB(FB)/WAPje(oude nummer werkt nog)/email (ongewijzigd).

Voor nu: Goodbye!

The White House!

We GOT 'm! Het huis, de nieuwe "home" is gevonden.

Met schaamrood op de kaken constateer ik dat de laatste post 2 maanden geleden was. Kenmerkend voor de afgelopen periode: de tijd vliegt door onze vingers.

Ongeveer een maand geleden zijn we naar de VS vertrokken om ons nieuwe huis te vinden. Geen sinecure overigens: ondanks de grote straal om Washington DC heen waar we keken, bleken er uiteindelijk maar 7 huizen te zijn die voor ons beschikbaar waren. En toegegeven, je zou het niet zeggen als je de foto van ons Witte Huis ziet, maar onze eisen waren niet heel bijzonder. Gewoon: minimaal 1 logeerkamer, een Masterbedroom voor Anouk met badkamer en een finished basement voor Koen om zijn "man-cave" te maken. Wat had verder nog de voorkeur? Niet in McLean (vorige keer ook gewoond en we wilden het niet gaan vergelijken met die plaatsing), geen grote tuin want dan moet je gras maaien, weinig bomen want daar vallen veel teveel blaadjes uit die je verplicht bent op te ruimen.
Dusssssssss.......niet gelukt: we gaan weer in hetzelfde "dorp" wonen in een huis met een enorme tuin en heul veul bomen en om het af te toppen: ook nog een zwembad😬

Het was een drukke week want naast het zoeken van the perfect home, hebben we ook nog de benodigde bezoeken afgelegd aan de Nederlandse ambassade, Bank of Amerika, University of Maryland, Maryland & Virginia Colleges en de International School. De avonden gevuld met bezoeken aan collega's (de 1e 2 bbq's zijn alweer een feit) en het vieren van mijn 32e 😊  verjaardag bij https://fogodechao.com/location/tysons en een kleine speeddate met Tysons Corner. Welcome Home!

Terwijl de voorbereidingen voor de verhuizing in volle gang doorgingen, hebben we mooie afscheidsmomenten gehad. een verrassingsweekend met onze Kliekeboe vriendjes: de vriendengroep vanuit McLean. Voor we het wisten zaten we na een onwijs leuke Bavaria rondleiding in de stad Maastricht. SUPER! Wat zijn we verwend door onze lieve vriendjes Natalie, Marcel, Monica, Hans, Patty & Timo. Deze valt zeker in de categorie quality time with special friends.

Een feest bij ons thuis met familie, dierbare vrienden en de buurtjes uit de straat kon natuurlijk niet ontbreken. De "alles-moet-op" tafel was niet helemaal op; de verse nasi, hamburgers & hotdogs echter wel hahaha! Ook hier weer bijzondere cadeaus gekregen: van een prachtige Van Nispen glossy tot gulle giften voor onze Naomi Art. We nemen jullie niet alleen mee in het hart, maar zullen iedere dag naar jullie kijken in deze kunst!

Met onze ouders en dus opa's & oma's zijn we heerlijk gaan varen onder het genot van een hight tea. Paps Krol (van notabene bijna 80!) aan het roer uiteraard.



Anouk werd verrast door haar vriendinnen met een heerlijk etentje en een heleboel leuke foto's; Koen heeft zelf een mooi feessie thuis gebouwd met een aantal vrienden en vriendinnen.

Ondertussen worden er letterlijk deurtjes gesloten: van het werk en ons huis. In beide gevallen altijd weer een bijzonder moment. 

Wij hebben de afgelopen jaren met heel veel plezier gewerkt binnen deze functies. DE man heeft genoten van een aantal etentjes; zelf werd ik verrast door mijn Programmabureau #Co-locatie #CivMil team met een heel ontspannen middag op het water en een heerlijk etentje. Ik ben nog steeds onder de indruk van de prachtige woorden die ik mee kreeg vanuit de beide organisaties MinDef en LVNL. Ik ga jullie missen jongens...😢 You are the best!

Het huis: afgelopen week is een team van KHZ verhuizers (wat een hilarisch team btw) druk bezig geweest om de volledige inboedel in een 40 ft container te krijgen. Mwah....dat was best nog ff spannend! Uiteindelijk zit alles erin en is de container per boot onderweg naar de States. Ook weer afgevinkt. Vervolgens het huisje poetsen, een soort rouwproces. Alles nog ff door de handen heen laten komen en afscheid nemen. We hebben er altijd met heel veel plezier gewoond: heerlijk huis, fijne buurt en gezellige buurtjes. 

En dan DE deur dicht.......op naar het nieuwe avontuur!

Minder dan 100

-->

.....dagen voordat we vertrekken......

De afgelopen 100 dagen? 

Binnen 1 week ons (t)huis verkocht, mijn opvolging op het Programmabureau bij LVNL/MinDef geregeld, Anouk aangenomen op de British International School Washington (hierna te noemen BISW 😉 ) voor de laatste 2 jaar in het IB program, Koen besloten welke studie hij wil gaan volgen op College/University, het hele huis opgeruimd & uitgezocht (wat gaat mee, wat gaat -eindelijk- weg, wat gaat de opslag in & wat gaat worden verkocht), nieuwe paspoorten geregeld, visa aangevraagd, hond ingeënt en laten wennen aan de kennel, lijstjes gemaakt (heerlijk) en zaken afgestreept (nog beter!).

De komende 100 dagen? 

Intensiever gaan kijken op internet voor de zoektocht van "the new mansion". In de 2e week van juni gaan we richting Washington DC voor onze oriëntatie-reis waarbij het huis wordt gezocht en belangrijker nog, ook wordt gevonden! Een andere mogelijkheid is er niet. Omdat we maar een paar dagen hebben voor deze exercitie is voorbereiding essentieel. Gelukkig hebben we nog steeds goede contacten en kunnen we op afstand al wat dingen uitzetten.

Keuzes zijn nu makkelijker te maken: na onze plaatsing van 2006 tot 2009 weten we heel goed wat we wel en wat we vooral niet meer willen hebben. Geen grote tuin met veel gras (vanwege het maaien...wekelijks...in de hitte en vochtigheid) & veel bomen (vanwege AL die blaadjes die in de herfst vallen en moeten worden opgeruimd). Wel een mooi deck/terras voor de BBQ en WABjes (Wekelijkse -spontane- Afspreek Borrels 😜 ) en natuurlijk een huis met een logeerkamer voor al het bezoek dat gaat langskomen. Ons gastenboek ligt alweer klaar & de frozen Margaritha's en Cocotinies zullen weer rijkelijk vloeien.

En dan "de verplichte nummers" ofwel de administratieve berg. Verzekeringszaken, abonnementenzaken, bankzaken, schoolzaken, werkzaken, reiszaken, DiGi-D zaken, burgerzaken, zaken die niet kunnen worden vergeten.

Om in de getallen te blijven: binnen 60 dagen worden we ingepakt en gaan we ook nog eens aansluitend 3 weken naar Indonesië. Lekkarah strakkah planning zeggen we hier: naar verwachting worden we op 12-13-14 juli ingepakt , hebben we de oplevering van ons huis op 17 juli en stappen we op 19 juli het vliegtuig in voor een prachtige rondreis. Na terugkomst hebben we dan nog globaal 1 week in NL voordat we op 16 augustus richting DC vliegen. Hopelijk wordt vervolgens de container met inboedel en auto vrijgegeven en afgeleverd op 17 augustus en zijn we op 21 augustus helemaal klaar voor de start van school. In een ideale wereld 😦